70 km van Madrid ligt Toledo “Werelderfgoedstad”, een stadsmuseum van grote artistieke schoonheid en een van de oudste in Europa, genaamd “Stad van de drie culturen”, aangezien christenen, moslims en joden hier naast elkaar bestonden . De gebouwen beslaan praktisch alle periodes van de geschiedenis (Arabisch, Gotisch, Mudejar, Renaissance en Barok). El Greco, een groot 16e-eeuwse schilder, woonde hier, die in 2014 het vierde eeuwfeest van zijn dood markeerde.

De keizerlijke stad Toledo, in 1986 door UNESCO erkend als werelderfgoed, ligt op slechts 60 kilometer van de hoofdstad Madrid. Van de drie culturen die binnen haar muren bestonden – Arabisch, Joods en Christelijk – zijn er vandaag de dag nog enkele historische overblijfselen, zoals de primaatkathedraal, de moskee van Cristo de la Luz, de synagoge van Transit, het Alcazar en de viering van Corpus Christi, een van de belangrijkste en meest populaire processies in Spanje.

De verschillende steden die Toledo zijn gepasseerd, hebben achtereenvolgens hun stempel op de stad gedrukt. Zo werden de muren, die al sinds de Romeinse tijd bestaan, herbouwd en kregen ze hun huidige indeling met de Arabieren. Veel deuren markeren ze, maar het is de Puerta de la Bisagra, die bovenaan het schild van de keizerlijke stad heeft, de meest representatieve en degene die toegang geeft tot de historische stad.

Moskee van Cristo de la Luz (10e eeuw). De enige in zijn soort die overleeft van de tien die er in de stad waren. Het bevindt zich net voorbij de Puerta de la Bisagra. De hoefijzervormige bogen volgen elkaar op in een ruimte die doet denken aan en gebaseerd is op de moskee van Córdoba.

Synagoge van de Transit (XIV eeuw). Met kostbare gips bedekte muren gaan vooraf aan een rechthoekig interieur, bedekt met een prachtig alfarje (plat pantser). Het herbergt het Sefardische Museum.

Kathedraal van Primada. Gotisch in stijl. Het werd gebouwd tussen 1226 en 1493 op een Visigotische kerk gebouwd tijdens het bewind van Recaredo. De sacristie herbergt een waardevolle collectie schilderijen van El Greco, Lucas Jordán, Van Dick en Goya. Maar alle kamers zijn kunstwerken: van de kapel van de nieuwe koningen tot de kapel van Santiago, via het renaissancekoor, de Mozarabische kapel of de kapittelzaal.

El Greco House Museum. Hoewel een plaquette bij de ingang aangeeft dat de schilder hier niet woonde, herbergt het enkele belangrijke schilderijen van de Kretenzer kunstenaar, zoals The Tears of Saint Peter of The Apostolate.

Alcazar van Toledo. Gelegen in het hoogste deel van de stad, was het in de Romeinse tijd een paleis en met de christenen werd het de eerste vierkante vesting. Met Carlos I onderging het een ingrijpende verbouwing. Elke gevel is van een bepaalde stijl en periode: het middeleeuwse oosten, het renaissancistische westen, het platereske noorden en de zuid Churriguereske stijl. Met de invasie van de Franse troepen en de Spaanse burgeroorlog werd het verwoest, maar na de wederopbouw herbergt het het Legermuseum en militaire afhankelijkheden.

Een tijd en een geschiedenis die verband houden met ambachten: zwaarden van Toledo, keramiek of damasceen. De vervaardiging van zwaarden en sabels is voornamelijk bestemd voor toerisme, hoewel er orders zijn van sommige legers over de hele wereld. Wat betreft damasceen, het is een Arabische decoratieve praktijk die bestond uit het inbedden van goud of zilver op minder nobele maar hardere materialen (ijzer, brons, staal, aardewerk, porselein …) en wordt gebruikt in ringen, armbanden, broches, gerechten. Alle straten staan ​​vol met ateliers en winkels gewijd aan handwerk die niet onopgemerkt blijven door de bezoeker en die sommige ruimtes in kleine bazaars veranderen.